Գայլերի ոհմակում ծեր առաջնորդը որոշեց ընտրել իրեն ժառանգ: Նա մոտեցավամենախիզախ և հզոր գայլին և ասաց.
– Ես ծերանում եմ, այդ պատճառով ես քեզ նոր ոհմակի առաջնորդ եմ նշանակում:Բայց դու պետք է ապացուցես,որ դու արժանի ես:
Դրա համար վերցրու լավագույն գայլերին, գնա որսի և որսա ուտելիք ամբողջ ոհմակի համար:
– Լավ, — ասաց նոր առաջնորդը և գնաց վեց գայլերի հետ որսի:
Մի օր նա չկար: ԵՎ երեկոյան էլ նա չկար: ԵՎ երբ եկավ գիշեր, ոհմակը տեսավ յոթգայլերի՝ հպարտությամբ բռնած ուտելիքը:
Բոլորը անվնաս էին:
– Պատմիր ինձ՝ ինչպես ամեն ինչ եղավ, — խնդրեց ծեր առաջնորդը:
—Օ, հեշտ էր:Մենք ման էինք գալիս որս,իսկ հետո տեսանք տասըորսորդների,որոնք գալիս էին որսից որսով:Մենք նրանց վրա հարձակվեցինք,նրանց հոշոտեցինք,իսկ որսը վերցրեցինք մեզ:
-Ապրես:
Առավոտյան էլի կգնաս:Մյուս օրը վեց գայլ և նոր առաջնորդը նորից գնացին որսի:ԵՎ նրանք մեկ օր չկային:Ու երեկոյան:Ու գիշերը:Ու առավոտյան:Եվ ահա կեսօրին հորիզոնում երևաց ուժասպառ եղած մի գայլ:
Դա նոր առաջնորդն էր՝ ամբողջովին այրունոտ, պոկպկված մորթիով, տանջված ևկիսամեռ:
– Ինչ պատահեց, – հարցրեց ծեր առաջնորդը:
—Մենք գնացինք խորը անտառ և երկար ման էինք գալիս որս և տեսանք երեքորսորդներին,որոնք վերադառնում էին որսից որսով:Մենք նրանց վրահարձակվեցինք,Բայց նրանք ավելի ուժեղ էին:
Նրանք սպանեցին իմ բոլոր ռազմիկներին,ես մի կերպ կարողացա փրկվել,— Ախրինչու այդպես, — զարմացավ հին առաջնորդը, — Երեկ դուք հեշտությամ հաղթեցիքտասը որսորդների,իսկ այսօր չկարողացաք հաղթել երեքի,
-Այո ,բայց երեկ դա ուղղակի խումբ էր տասը որսորդներից,իսկ այսօր երեք լավագույն ընկերներ էին:
Խրատներ 